Rehabilitacja w połogu

Czas połogu, a nawet okres do około 12 tygodnia po porodzie stanowi pewnego rodzaju widełki, w których ciało jest wyjątkowo plastyczne. Podatność tkankowa działa jednak w obie strony, warto więc czas ten wykorzystać z jak największą korzyścią dla siebie.

Czas ten może być szansą, nawet na poprawę zadawnionych i utrwalonych w ciele zmian, ale również zagrożeniem, gdy myślimy o nieumiejętnych działaniach, zbyt dużych przeciążeniach i niedostosowanych formach aktywności, w stosunku do okresu po porodzie  i indywidualnego stanu narządów, mięśni i więzadeł konkretnej pacjentki.

Fizjoterapia po porodzie zawiera elementy profilaktyki okołoporodowej i fizjoterapii uroginekologicznej. Formą wczesnej rehabilitacji poporodowej jest również Ogólnopolski Program Atrakcyjna Mama TM.

Najważniejszymi zadaniami w okresie połogu i wczesnej rehabilitacji poporodowej będą:

  • reedukacja dna miednicy,
  • przywrócenie równowagi mięśniowo-powięziowej,
  • przywrócenie odpowiedniego toru oddechowego,
  • korekcja postawy,
  • praca nad stabilizacją,
  • mobilizacja blizny po epizjotomii i cesarskim cięciu,
  • dostosowane i stopniowe wzmacnianie mięśni głębokich, posturalnych z uwzględnieniem specjalistycznego podejścia do mięśni brzucha
  • wspomaganie zamykania rozejścia mięśni prostych brzucha, do którego fizjologicznie dochodzi w zaawansowanej ciąży

Przebieg terapii będzie różnił się u poszczególnych kobiet, gdyż bierzemy pod uwagę sposób rozwiązania ciąży, czas który upłynął od porodu, aktualny stan mięśni na dzień badania, postępy terapii, które obserwowane będą z wizyty na wizytę, a także uwarunkowania dnia codziennego (możliwość poświecenia czasu na ćwiczenia, ilość dzieci, sposób karmienia dziecka, towarzyszące choroby, wsparcie rodziny). Ogromne znaczenie mają również czynniki sprzed ciąży, aktywność fizyczna, czy przebyte dawniej leczenie.

Odpowiednia aktywizacja po porodzie powinna rozpocząć się od wnikliwej oceny funkcjonalnej i indywidualnej fizjoterapii uroginekologicznej.

Warto podkreślić, iż zbyt obciążające treningi bezpośrednio po zakończeniu terapii mogą zniwelować jej skutki. Tym samym przed powrotem do dawnych aktywności sportowych, siłowni, zajęć fitness lub rozpoczęciem ćwiczeń na własną rękę, warto zaliczyć tak zwany etap przejściowy. Będzie nim trening medyczny, z osobą posiadającą odpowiednią wiedzę i kwalifikacje, która uwzględni indywidualne potrzeby klienta, ograniczy przeciążenia, skupi się na jakości ruchu i będzie korygować postawę, a ponadto w strukturę zajęć umiejętnie wplecie pracę nad mięśniami głębokimi, do których zaliczamy również mięśnie dna miednicy i mięsień poprzeczny brzucha.