Połóg odnosi się przede wszystkim do stanu macicy, która przez czas około 6-8 tygodni oczyszcza się, obkurcza i wraca do swoich rozmiarów sprzed ciąży. Mięśnie dna miednicy, więzadła stabilizujące narządy wewnętrzne i mięśnie brzucha w rzeczywistości będą potrzebowały znacznie więcej czasu na regenerację, niż uwzględnia szacowany czas połogu. Dlatego istotne jest, by dać sobie ten niezbędny czas, nie przyspieszać niczego na siłę, aktywować się stopniowo, tak aby przede wszystkim sobie nie zaszkodzić.

Pomocą dla kobiet w tym okresie może być fizjoterapeuta uroginekologiczny, który dokona oceny ciała, mięśni brzucha i dna miednicy pod kątem stanu funkcjonalnego. W oparciu o wynik takiego badania będzie można zaproponować najbezpieczniejszy plan usprawniania, kolejne kroki aktywizacji, a w razie konieczności skierować do specjalisty na dalszą diagnostykę lub terapię.

Ocena funkcjonalna po porodzie składać się może z badania zewnętrznego (postawa, testy fizjoterapeutyczne) i wewnętrznego (per vaginam i per rectum).

Powinna zawierać następujące elementy:

• ocena mięśni dna miednicy: obniżenia narządów, siły, wytrzymałości, jakości napięcia
• ocena rozejścia mięśni prostych brzucha (wielkość rozejścia, zachowanie kresy w testach prowokacyjnych)
• ocena synergii pracy mięśni brzucha
• ocena przesuwalności tkanek
• ocena blizny z instruktażem do mobilizacji
• ocena ruchomości stawów, ze szczególnym uwzględnieniem stawów biodrowych i ruchomości kręgosłupa
• ocena postawy
• ocena wzorca oddechowego
• ocena jakości ruchu podczas wykonywania codziennych czynności, takich jak: wstawanie z pozycji leżącej, wstawanie z pozycji siedzącej, chodzenie, pozycja podczas karmienia, przewijania, noszenia dziecka, podnoszenie przedmiotu z podłogi, dźwiganie cięższych przedmiotów

Polecanym przeze mnie badaniem dla kobiet, które podejrzewają u siebie obniżenie narządów miednicy mniejszej, czy obserwują objawy nietrzymania jest USG dna miednicy – pelvic floor sonography.