Terapia dna miednicy

Fizjoterapia uroginekologiczna obejmuje pomoc kobietom w dysfunkcjach urologicznych, proktologicznych i ginekologicznych, takich jak: nietrzymanie moczu i stolca, obniżenie narządów miednicy mniejszej, bolesne miesiączki, bolesne współżycie, to także przygotowanie do zabiegów operacyjnych i rehabilitacja pooperacyjna.

Dane statystyczne mówią o tym, że co trzecia kobieta cierpi na nietrzymanie moczu o różnym nasileniu. Gdyby dodać do tej grupy pacjentki z innymi zaburzeniami uroginekologicznymi, okazałoby się, że skala problemu jest zatrważająco wielka!

Powyższe problemy mogą wystąpić na każdym etapie życia. Dotyczą one zarówno młodych kobiet, które nigdy jeszcze nie rodziły, kobiet w okresie okołoporodowym, w czasie okołomenopauzalnym, kobiet bardzo aktywnych fizycznie, a nawet uprawiających sporty zawodowo i takich, które prowadzą typowo siedzący tryb życia. Wnikliwa diagnostyka i odpowiednie leczenie wdrożone jak najwcześniej od rozpoznania, dają szansę na całkowite wyeliminowanie problemu lub znaczne ograniczenie skutków.

Według wytycznych Polskiego Towarzystwa Uroginekologicznego fizjoterapia zajmuje istotne miejsce w leczeniu zaburzeń funkcjonalnych narządów miednicy mniejszej. Dotyczy to również pacjentów ze wskazaniem do leczenia operacyjnego, gdyż tylko wtedy efekty zabiegu mają szansę  być trwałe.

Szczegółowe wskazania do fizjoterapii uroginekologicznej obejmują następujące schorzenia:

  • Inkontynencja

    • wysiłkowe nietrzymanie moczu

    • pęcherz nadreaktywny

    • parcie naglące suche i mokre

    • nietrzymanie stolca/ gazów

  • Ból okolicy sromu

    • dyspareunia – ból podczas współżycia

    • pochwica – silne zamknięcie się pochwy, uniemożliwiające współżycie

    • vulvodynia – chroniczny ból okolicy sromu

    • vestibulodynia – silny ból okolicy przedsionka pochwy występujący w trakcie lub po dotyku

  • Obniżenie/ wypadanie narządów miednicy mniejszej

    • cystocele, rektocele, enterocele, urethrocele

    • obniżenie narządów rodnych

  • Uczucie luźnej pochwy

  • Uczucie zbyt ciasnej pochwy (wzmożone napięcie mięśniowe)

  • Coccydynia – ból kości ogonowej

  • Fizjoterapia po zabiegach operacyjnych w urologii i ginekologii (wykonywanych przez powłoki brzuszne i kanał rodny)

  • Fizjoterapia po porodzie naturalnym i cesarskim cięciu

    • bóle krocza, hemoroidy

    • rozejście mięśni prostych brzucha

    • obecność blizny pooperacyjnej, zwłaszcza po epizjotomii i cesarskim cięciu

Planując proces fizjoterapii uroginekologicznej poza wywiadem niezbędna jest ocena funkcjonalna struktur dna miednicy, która jest możliwa w oparciu o badanie per vaginam (przez pochwę) i per rectum (przez odbyt). Więcej o badaniu przeczytasz w zakładce  przed wizytą.

Sama fizjoterapia uroginekologiczna obejmuje techniki terapii manualnej zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne, biofeedback, elektroterapię, pracę nad postawą, oddechem oraz wykształcenie nowych, bezpiecznych nawyków ruchowych.